Operatie
Stilstand is achteruitgang? Bijna zeven weken was ik gedwongen tot stilstand. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Een geplande operatie aan mijn voet. Stilstand is niet echt mijn ding, zoals velen weten. Maar het moment had eigenlijk niet beter kunnen komen.
Contemplatie
Zoals al in eerder blog beschreven, is het einde van het jaar voor mij sowieso altijd een periode van contemplatie. Daar zou ik nu meer dan genoeg tijd voor hebben. Door de gedwongen stilstand. Maar daarover kan je meer lezen in een vorig blog.
Uitstel
Eigenlijk heb ik die stilstand al een hele tijd uitgesteld. Want dat kon toch niet? Mezelf voor zo’n lange periode uitschakelen? Hoe zou het dan moeten met werk? En de simpele dingen als huishouden en boodschappen doen?
Stilstand
Maar als ik nog langer zo door zou lopen, zou ik mezelf sowieso tot stilstand dwingen, omdat het gewoon teveel pijn zou gaan doen. Dus het plan was ontstaan tijdens de vakantie. Overgaan tot actie om echte stilstand te voorkomen. Doen door niets te doen.
Snel
Alleen toen ging het allemaal ineens wel heel snel. Binnen een maand na de eerste stap, zou ik al op de operatietafel liggen. Dan komt er een heleboel geregel op je af! Maar laat dat nou net mijn metier zijn! Normaliter regel ik de boel voor anderen, maar dit keer mocht ik het eens op mezelf toepassen.
Plan van aanpak
De eerste stap: een plan van aanpak schrijven;
- Een lijst met hulpmiddelen die gehaald moesten worden opstellen (krukken, rolstoel, douchestoel etc.);
- Mensen benaderen die je kunnen helpen (boodschappen, huishouden, vervoer);
- Qua werkzaamheden de overname regelen;
- Afwezigheid kenbaar maken;
- Grijpvoorraad aan levensmiddelen aanleggen;
- Geplande afspraken cancelen en/of verzetten;
- Onvoorziene omstandigheden.
Zakelijk en privé
Een goede voorbereiding is immers het halve werk. Dat is beroepsmatig zo, maar geldt voor je privéleven natuurlijk net zo goed. En al helemaal voor een zelfstandig ondernemer. Want ook al moet je zakelijk en privé gescheiden houden, bij een eigen onderneming is die scheidslijn niet altijd even duidelijk.
Organiseren
Net als bij het organiseren van een evenement, gaat een ziekenhuis ook op een soortgelijke manier te werk. De datum van operatie bepalen is het eerste wat moet gebeuren. Daar kan je dan alle volgende voorbereidende taken aan ophangen. De intake, alles wat je moet weten voor een operatie. Wat je de dagen ervoor nog moet en mag. En de daadwerkelijke opname inclusief anasthesie.
Onvoorzien
Dat ik een nachtje moest blijven slapen in het ziekenhuis, daar had ik even niet op gerekend. Dus dat was dus ook al gelijk de eerste onvoorziene omstandigheid. In het ziekenhuis komen, zou het probleem niet zijn, maar er weer uitkomen, dat ging mij niet zelfstandig lukken. Ik zou wel dezelfde dag naar huis mogen, maar dan zou het op eigen risico zijn.
Eigenwijs
Beetje balen dat ik al aan de buurvrouw én een goede vriendin had beloofd dat ik nu eens een keertje niet eigenwijs zou doen en gewoon eens zou gaan luisteren naar wat me gezegd werd. Ik kwam er al snel achter dat dat wel bijna de grootste uitdaging zou worden.
Nacht
Uiteindelijk was ik wel heel blij dat ik de nacht moest blijven, want de verpleging heeft alle soorten pijnmedicatie bij de hand. En die had ik nodig! Ik durf wel van mezelf te zeggen dat ik geen kleinzerig type ben, maar dit was duidelijk van een andere orde.
Thuis
En ik zou geen goede organisatiekunstenaar zijn, als ik toch wel weer had op weten te lossen dat ik ook de volgende dag opgehaald kon worden. Dan zou het circus pas echt gaan beginnen. Maar wat was thuis zijn weer fijn! En die eerste nacht! Ondanks de pijn was het zo heerlijk om weer in mijn eigen bed te kunnen slapen.
Luxe
Organiseren hoef je niet alleen te doen. Ook in dit geval hoefde dat niet, want mijn buurvrouw komt uit de zorg en die taak nam ze dan ook heel serieus. Vrijwel elke avond kookte ze een extra bordje eten, waar ik thuis of bij hen heerlijk van mee mocht genieten. Ongekende luxe.
Hulp
Op zulke momenten merk je ook hoeveel fijne mensen je in je omgeving hebt. Hulp werd aangeboden uit alle hoeken. Boodschappen werden gedaan. Stofzuiger door het huis. Een vers opgemaakt bed. Het werd allemaal geregeld. Ik hoefde maar te bellen of te appen en het werd gedaan. Superfijn!
Resultaat
Nu zijn we dus ruim zeven weken verder. Vorige week moest ik terugkomen in het ziekenhuis voor controle. En alle goede zorgen en ingehouden eigenwijsheid hebben hun vruchten afgeworpen! De orthopeed is helemaal tevreden met het resultaat en ik mag weer gaan mobiliseren zoals ze het noemen.
Back in business
Langzaamaan ben ik alweer begonnen met het werk oppakken vanuit huis. En zoals het er nu naar uitziet zal ik binnen notime weer back in business zijn. Het heeft even wat gekost, maar het levert me ook zoveel op. Niet alleen straks pijnloos weer alles kunnen doen, maar ook weten hoeveel mensen er voor me klaar staan. Ik voel me zeer gezegend. Wie goed doet, goed ontmoet.
Idee?
Wil je ook wat alvorens (laten) organiseren? Of wil je gewoon even lekker sparren om tot goede ideeën of oplossingen te komen? Of ben je ervan overtuigd dat ik vooral zelf iets bij/voor jou moet komen organiseren? Of denk je in mij de juiste partner te hebben om samen wat op touw te zetten?
Aarzel dan niet, bel of mail mij dan! Samen gaan we wat moois maken! Ik weet het zeker!
Mooie reflectie van de afgelopen weken Marieke! Je hebt je er zó goed doorgeslagen! Wat je al zei; een goede voorbereiding is het halve werk!